18 lutego 1792 r. Komisja Policji wydała nakaz przeniesienia cmentarzy poza obręb murów miejskich.

Około 1800 r. zakupiono 10 morgów ziemi; ogrodzenie i urządzenie nowej nekropolii zajęło blisko dwa lata, a koszty ponieśli mieszkańcy Krakowa, jednorazowo na ten cel opodatkowani.

W 1802 r. powstał w Krakowie nowy cmentarz na terenie podmiejskiego folwarku Bosackie położonego we wsi Prądnik Czerwony, a należącego do karmelitów bosych.

Wytyczony wielki cmentarz komunalny był wówczas bardzo oddalony od miasta; dziś znajduje się w śródmieściu i nadal jest największym (42 ha) cmentarzem Krakowa.

Cmentarz Rakowicki jest miejscem pamięci zasłużonych obywateli Krakowa, uczonych, artystów, pisarzy, powstańców, polityków.

Pierwsza została pochowana na cmentarzu Rakowickim dziewiętnastoletnia mieszczka krakowska Apolonia z Lubowieckich Bursikowa, zmarła 15.01.1803.

Spoczywają tu prochy wielu sławnych ludzi związanych z Krakowem, Dominik, Alojzy, Karol, Stanisław i Karol jr. Estreicherowie, Józef Dietl, Ignacy Daszyński, Jan Matejko, Juliusz i Wojciech Kossakowie, Piotr Michałowski, Helena Modrzejewska, Henryk Rodakowski, Lucjan Rydel, Władysław Żeleński, Juliusz Leo i wiele innych znanych postaci jak i tych mniej.

Jest też cmentarz Rakowicki wielką galerią rzeżby XIX w.

Są tu dzieła takich rzeżbiarzy jak Antoni Madeyski, Karol Hukan, Konstanty Laszczka, Franciszek Mączyński, Stanisław Odrzywolski, Antoni Kurzawa.

Obok cmentarza Rakowickiego znajduje się cmentarz wojskowy poświęcony II wojnie światowej.

Foto: Adam Kurelewicz