Trzymetrowa iglica, zakończona szklaną, podświetlaną kulą - tak może wkrótce wyglądać zwieńczenie Pałacu Jerzmanowskich.

Na razie budynek ma odnowioną kopułę i dach.

Pałac postawiła w Prokocimiu rodzina Wodzickich.

Było to w pierwszej połowie XIX wieku.

W roku 1894 budynek kupił i przebudował Erazm Jerzmanowski, znany krakowski filantrop.

W 1910 r. od wdowy po nim gmach nabył zakon oo. augustianów.

Po wojnie przez wiele lat w pałacu mieścił się dom dziecka, ale ponieważ pomieszczenia nie nadawały się na tego rodzaju placówkę, w 2002 r. obiekt wrócił pod opiekę zakonników.

- Z pomocą finansową Społecznego Komitetu Zabytków Krakowa staramy się powoli ratować go od zniszczenia - mówi prowincjał zakonu augustianów ojciec Jan Biernat.

W pałacu zakończył się właśnie pierwszy profesjonalny remont konserwatorski dachu.

Specjaliści odnowili XIX - wieczną więżbę i wymienili dachówki.

Zajęli się także krytą łupkiem kopułą.

- Koszty rekonstrukcji łupku byłyby ogromne, musielibyśmy sprowadzać płytki aż z Francji.

Dlatego - za zgodą konserwatora zabytków - zdecydowaliśmy się na zastosowanie blachy tytanowo - cynkowej - relacjonuje ojciec Jan Biernat.

Na kopule odtworzono charakterystyczny wzór z rombów.

Nie zmarnował się także zabytkowy łupek.

Wykorzystano go do pokrycia daszku, który chroni pień ponad 300 - letniego dębu, rosnącego w pobliżu klasztoru.

Specjaliści zrekonstruowali również metalową koronę z liści akantu, która zdobi szczyt kopuły.

Podczas prac na strychu odnaleziono pozostałości ponad 3 - metrowej szpicy, która zdobiła kopułę.

Na jej końcu znajdowała się szklana kula wielkości piłki do koszykówki, podświetlona od środka.

- Zachował się nawet XIX - wieczny mechanizm, który ułatwiał wymianę żarówek w kuli - dodaje ojciec Jan Biernat.

Jeśli znajdą się środki, zakon będzie chciał jeszcze w tym roku zrekonstruować szpicę.

Na remont czekają też metalowe balustrady i balkony oraz dach nad dawnymi czworakami.

W tym roku Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa przeznaczył na renowację Pałacu Jerzmanowskich ok. 190 tys. zł.

Tekst: (KK)
Źródło: ''Dziennik Polski'' z dnia 6 stycznia 2006 r.